
Dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18 są zazwyczaj objęte zwolnieniem przedmiotowym od podatku dochodowego od osób fizycznych. Zakres zastosowania tego zwolnienia określa art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przywołanego przepisu wynika, że ze zwolnienia od podatku mogą korzystać dopłaty do wypoczynku dzieci i młodzieży do lat 18, zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu.
Warto w tym miejscu podkreślić, że do „podmiotów prowadzących działalność w tym zakresie” oprócz biur podróży można zaliczyć również inne podmioty działające na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. nr 12, poz. 67 ze zm.). Takim podmiotem może być więc np. szkoła, parafia itp.
W zależności od źródła finansowania tych dopłat mogą one korzystać ze zwolnienia od podatku w całości lub w części. Dopłaty z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz wypłacane zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra są wolne od podatku w pełnej wysokości. Natomiast dopłaty sfinansowane z innych źródeł korzystają ze zwolnienia jedynie do kwoty 760 zł w roku podatkowym. W praktyce warto pamiętać, że jeżeli płatnik ma wątpliwości w zakresie skorzystania ze zwolnienia, bezpieczniej jest taki przychód opodatkować i poinformować równocześnie pracownika, że ma prawo do wystąpienia do właściwego urzędu skarbowego o zwrot ewentualnej nadpłaty.
Zobacz szkolenia: