Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów:

„W pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy PIT i art. 12 ust. 3 ustawy CIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2 pkt. 2 ustawy PIT przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, (z wyjątkiem kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa - ust. 3 pkt 13), i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych”.

Zdecydowana większość form wsparcia spełnia przesłanki przywołane powyżej. Zarówno mikropożyczka, jak i dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń, czy części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej oraz zwolnienia z obowiązku opłacania składek ZUS, jako pomoc bezzwrotna, mogłyby bowiem być traktowane jako przychód z działalności gospodarczej.

W odniesieniu do mikropożyczki oraz zwolnienia z ZUS wszelkie wątpliwości rozwiewają przepisy art. 15zzd ust. 10 oraz art. 31zx ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (wprowadzone mocą Tarczy 2.0.). Na tej podstawie przychód z tytułu umorzenia pożyczki nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tego rodzaju szczegółowej regulacji nie znajdziemy w odniesieniu do dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników i części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Przepisy Tarczy Antykryzysowej ani przepisy podatkowe nie wprowadziły przepisu szczególnego, który pozwalałby przedsiębiorcom korzystającym z tych form wsparcia na uniknięcie zwiększenia przychodu z ich działalności gospodarczej o wartość uzyskanej pomocy bądź obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego. Z tego względu należy uznać, że wsparcie przedsiębiorców w formie dofinansowania otrzymanego od starosty co do zasady będzie stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.