Art. 167² k.p. przyznaje każdemu pracownikowi prawo do 4 dni urlopu na żądanie. Urlop ten nie jest urlopem dodatkowym w stosunku do urlopu wypoczynkowego. Przysługuje on w ramach wymiaru urlopu wypoczynkowego określonego w art. 154 k.p.

Niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy, łączny wymiar urlopu na żądanie nie może przekroczyć w roku kalendarzowym 4 dni (art. 167³ k.p.).

Pracownik nie planuje terminu wykorzystania urlopu na żądanie w planie urlopów. Może go wykorzystać w terminie dla siebie dogodnym, stosownie do swoich potrzeb.

Bardzo często pracownicy nie korzystają z urlopu na żądanie lub wykorzystują go w niepełnym wymiarze. W takim przypadku dni wolne przechodzą na kolejny rok, ale zmieniają swój charakter. Przestają być urlopem na żądanie i stają się zwykłym urlopem wypoczynkowym. Tym samym nie ma możliwości kumulowania przez pracownika liczby dni urlopu udzielanego na żądanie pracownika.

Z dniem 1 stycznia pracownik zyskuje prawo do „nowego” urlop na żądanie. Powinien on zostać wykorzystany w roku, w którym pracownik nabył do niego prawo.

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl