W ocenie organów podatkowych refundacja kosztów zakupu okularów korekcyjnych stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 lipca 2015 roku, sygn.: IPTPB1/4511-292/15-4/MH). Korzysta on jednak ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosownie bowiem do dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym: Wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Z dyspozycji cytowanego przepisu wynika, iż warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest przyznanie pracownikowi świadczenia na podstawie odrębnych przepisów. W przypadku zwrotu kosztów zakupu okularów korekcyjnych stosowną podstawę stanowią przepisy Kodeksu pracy oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe (Dz. U. z 1998 roku, nr 148, poz. 973 z póź. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Zgodnie z art. 237⁶ § 1 k.p. pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Z art. 237⁶ § 1 k.p. koresponduje § 8 ust. 2 rozporządzenia. Wynika z niego powinność pracodawcy zapewnienia pracownikom okularów korygujących wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.