
Jeszcze do niedawna organy podatkowe przyjmowały, iż gadżety reklamowe, którymi pracodawcy obdarowali swoich pracowników, stanowią przychód ze stosunku pracy. Przy czym w określonych przypadkach był on zwolniony z podatku dochodowego. Jak wyjaśnił bowiem Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w interpretacji indywidualnej z 13 sierpnia 2007 r., nr DM/415-20/07/MZ: „Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pracownicy są zobowiązani do noszenia ubiorów – koszulek, czapek, polarów, kurtek, koszul, krawatów - zawierających nadruki loga firmy lub produktu firmy przekazanych im nieodpłatnie, na szkoleniach, targach, seminariach oraz wizytując klientów. Ubrania takie stanowią więc ubiór służbowy, wyposażony w charakterystyczne cechy firmy i tym samym pozbawiony charakteru ubioru osobistego, W związku z powyższym, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość ww. ubioru przekazanego pracownikom jest zwolniona z podatku. Natomiast w stosunku do gadżetów reklamowych – kubków, termosów, koców, kalendarzy, długopisów, piór, portfeli itp. - przekazywanych nieodpłatnie pracownikom, zastosowanie znajdzie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym ww. przedmioty stanowić będą przychód pracownika. Przytoczone przez Spółkę zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych z art. 21 ust. 1 pkt 68a nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym, a taka sytuacja ma miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym. Powyższe świadczenia stanowią więc przychód pracowników Spółki.”.
Kluczowe znaczenie dla zmiany oceny charakteru świadczenia w postaci obdarowania pracowników przez pracodawcę gadżetami reklamowymi miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. Trybunał uznał bowiem, iż oświadczenie może zostać uznane za przychód ze stosunku pracy, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:
- świadczenie zostało spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
- świadczenie zostało spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosło mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
- korzyść uzyskana przez pracownika jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Świadczenie w postaci obdarowania pracowników przez pracodawcę gadżetami reklamowymi nie spełnia pierwszych dwóch cech uznania świadczenia za przychód ze stosunku pracy. Nie jest ono zatem przychodem ze stosunku pracy.