Zgodnie z obowiązującymi przepisami płatnik przy obliczaniu należnej zaliczki nie ma jednak możliwości zaprzestania stosowania ryczałtowych kosztów uzyskania przychodów. Jak bowiem wynika z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na podatek uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika:

1)po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli odpowiednio 111,25 zł albo 139,06 zł miesięcznie) lub w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 przywołanej powyżej ustawy (czyli w wysokości 50% uzyskanego przychodu, np. z tytułu korzystania przez twórcę z praw autorskich) oraz

2)po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenia społeczne.

Podstawą do zastosowania przez płatnika kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy jest zatem sam fakt postawienia  do dyspozycji pracownika w danym miesiącu przychodu ze stosunku pracy.