Zgodnie z art. 41 powołanej ustawy, do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się takie składniki, które są pomniejszane za czas niezdolności do pracy. W miesiącu, w którym pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych należy uzupełnić wynagrodzenie do kwoty jaką otrzymałby, gdyby nie chorował. W przypadku pozostałych składników wynagrodzenia, sposób uzupełnienia jest uzależniony od zasady pomniejszania danego składnika za czas absencji, wskazany w regulaminie wynagrodzeń lub innych przepisach wewnątrzzakładowych. Jeżeli więc premia zgodnie z regulaminem jest pomniejszana proporcjonalnie, również w sposób proporcjonalny powinna zostać uzupełniona. W przypadku, gdy zapisy regulaminowe wskazują inny, niż proporcjonalny sposób pomniejszania, np. kwotowy lub procentowy, premię należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku w kwocie faktycznie wypłaconej.

Nie w każdym jednak przypadku przepisy płacowe będą zawierały informację dotyczącą pomniejszania składnika za czas nieobecności. Może się zdarzyć, że zapis będzie informował tylko o przyznaniu premii, nie nawiązując do zasad jej pomniejszania.

Ustawodawca znalazł jednak rozwiązanie również w takich sytuacjach. Ust. 314 komentarza do ustawy zasiłkowej stanowi, iż w przypadku, gdy przepisy płacowe nie zawierają wyraźnych postanowień o sposobie zmniejszania wysokości składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku, a pracownik nie zachowuje prawa do tego składnika za okres pobierania zasiłku, składnik podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku w kwocie faktycznej, bez uzupełniania.

W związku z powyższym, premia nie będzie stanowiła podstawy zasiłku, ale tylko wówczas, gdy pracodawca udowodni w dokumentacji płacowej, że bez względu na chorobę pracownik otrzymałby pełną kwotę premii. Jeżeli nie będzie mógł udokumentować tego faktu, premię należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku, ale  w kwocie faktycznie wypłaconej. Podczas ustalenia podstawy wymiaru zasiłku należy kierować się zasadą, by nie przyjmować w podstawie składnika wynagrodzenia, który przysługuje pracownikowi w pełnej kwocie również za okres absencji chorobowej. Zasiłek jest rekompensatą za dochód utracony w wyniku niezdolności do pracy, więc składnika wynagrodzenia nie można przyjmować zarówno w podstawie zasiłku, jak i „obok” wypłaconego świadczenia. Jeżeli pomimo nieobecności związanych z chorobą pracownik otrzymuje pełną kwotę premii, nie powinna ona być uwzględniona w podstawie wymiaru zasiłków i świadczeń z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Podstawa prawna

art. 41 ustawy  z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2017r. poz. 1368 ze zm.);

ust 314 komentarza do ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2017r. poz. 1368 ze zm.)