Odpowiedź:

W czasie zwolnienia lekarskiego pracownik jest czasowo zwolniony z obowiązku świadczenia pracy i wykonywania innych czynności mających związek z pracą (zob. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 stycznia 1999 r., sygn. akt III AUa 1221/98). Celem zwolnienia lekarskiego jest bowiem odzyskanie przez pracownika zdolności do ponownego wykonywania pracy.

O zakwalifikowaniu wykonywania określonych czynności jako pracy decyduje przede wszystkim rodzaj tych czynności. W czasie zwolnienia lekarskiego dopuszczalne są tylko sporadyczne, incydentalne czynności wymuszone okolicznościami. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 października 2006 r., „tylko sporadyczna, wymuszona okolicznościami aktywność może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku. W innych przypadkach za sporny okres nie należy się zasiłek lecz wynagrodzenie za pracę.” (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 października 2006 r., sygn. akt II UK 44/06).

Świadczenie przez pracownika pracy w okresie korzystania ze zwolnienia lekarskiego skutkować może utratą prawa do zasiłku chorobowego. Stosownie bowiem do dyspozycji art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 372 z późn. zm.) ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Reasumując. W okresie korzystania ze zwolnienia lekarskiego pracownik korzystający ze zwolnienia lekarskiego może wykonywać jedynie incydentalnie czynności związane z pracą. Powinny one być uzasadnione wyjątkowymi okolicznościami. W przypadku stwierdzenia przez organ rentowy, iż pracownik nie korzystał ze zwolnienia lekarskiego zgodnie z jego przeznaczeniem i jego zachowanie nie miało charakteru incydentalnego, pracownik może stracić prawo do zasiłku chorobowego za cały okres zwolnienia.

Z przedstawionego przez Państwa stanu faktycznego wynika, iż chcą Państwo wezwać pracownika przebywającego na zwolnieniu lekarskim w celu podpisania dokumentów. Kwestia podpisywania dokumentów w okresie zwolnienia lekarskiego była przedmiotem rozważań judykatury. W wyroku z dnia 17 stycznia 2002 r., sygn. akt II UKN 710/00, Sąd Najwyższy stwierdził, iż podpisanie w trakcie zwolnienia lekarskiego dokumentów finansowych nie może być traktowane jako prowadzenie działalności gospodarczej powodujące utratę prawa do zasiłku chorobowego. Natomiast w postanowieniu z dnia 25 stycznia 2016 r., sygn. akt III UK 82/15, Sąd Najwyższy uznał, iż podpisywanie dokumentów w imieniu spółki przez prezesa jej zarządu w trakcie przebywania na zwolnieniu lekarskim, choć były inne osoby uprawnione do ich podpisywania, stanowi przesłankę utraty uprawnienia do zasiłku chorobowego.

Powyższe prowadzi do wniosku, iż powinniście Państwo rozważyć, czy zachodzi realna i rzeczywista potrzeba wezwania pracownika w celu podpisania dokumentów, w szczególności czy inna osoba jest uprawniona do podpisania przedmiotowych dokumentów zamiast pracownika przebywającego na zwolnieniu lekarskim.

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl