Czy rozwiązanie umowy o pracę zawartej na czas określony, a następnie zawarcie kolejnej umowy na okres bezpośrednio następujący po rozwiązaniu pierwszej umowy, pozbawia pracodawcę prawa do korzystania ze zwolnienia z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP, o którym mowa w art. 104 a ustawy o promocji zatrudnienia i art. 9a ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych?

Nie. Z uwagi na brzmienie powołanych przepisów, które jako jedyny warunek wyłączający obowiązek opłacania tych składek ustanawiają powrót pracownika do pracy z jednego z wymienionych we wskazanych przepisach urlopów, należy uznać, że zwolnienie to będzie przysługiwało pracodawcy aż do upływu 36-miesięcznego okresu, także wówczas gdy dana osoba zatrudniana jest na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę, które są zawierane bezpośrednio po sobie.

Zasady powyższej nie można jednak stosować w odniesieniu do sytuacji, w której pracodawca korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 104 b ust. 1 oraz art. 9b ust. 1 powołanych ustaw, przysługującego przez okres 12 miesięcy w związku z zatrudnieniem osoby, która ukończył 50 roku życia, jeśli bezpośrednio przed zatrudnieniem pozostawała ona w ewidencji bezrobotnych przez co najmniej 30 dni.