Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.), ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest świadczeniem przysługującym w dniu, w którym pracownik nabywa do niego prawo, a nie wypłatą za okres niewykorzystanego urlopu. W związku z tym wszystkie ekwiwalenty, do których prawo powstało po dniu 31 grudnia 1998 r., są objęte składką na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, bez względu na to, w jakich latach niewykorzystany został urlop wypoczynkowy, za który przyznano ten ekwiwalent.

Zatem przy ustalaniu podstawy wymiaru emerytury lub renty ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy organ rentowy dolicza do roku, w którym dokonano wypłaty ekwiwalentu, od którego opłacona została składka na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o ile osoba zainteresowana wnioskuje ustalenie podstawy wymiaru z uwzględnieniem roku, w którym dokonano wypłaty ekwiwalentu. Ekwiwalent ten nie podlega natomiast wliczeniu do podstawy wymiaru kapitału początkowego, gdyż do ustalenia tej podstawy przyjmuje się wynagrodzenie należne najpóźniej za rok 1998, stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy należny za okres do 31 grudnia 1989 r. podlega wliczeniu do podstawy wymiaru emerytury i renty oraz kapitału początkowego, ponieważ ekwiwalent ten stanowił w tym czasie podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne – mimo, iż nie był uwzględniany w podstawie wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych.