Zapomogi mogą być przyznawane na podstawie wewnętrznych przepisów obowiązujących w tym zakresie w zakładzie pracy, ale także mogą zostać przyznane przez pracodawcę fakultatywnie, mocą jego indywidualnej decyzji.

Ustawodawca przewidział okoliczności, w jakich przyznanie zapomogi może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Będą to zdarzenia losowe, klęski żywiołowe, długotrwała choroba lub śmierć. Okolicznością decydującą o wysokości zwolnienia jest źródło finansowania tego świadczenia. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,

b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6.000 zł.

W przypadku otrzymania przez pracownika innego rodzaju zapomogi niż te, o których mowa w przywołanym powyżej przepisie, limit zwolnienia wynosi obecnie 1.000 zł w skali roku i odnosi się do zapomogi wypłacanej z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji.