Kwestia dokonywania potrąceń ze świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS sprawia praktykom bardzo wiele wątpliwości. Tymczasem trzeba pamiętać, że prawidłowo wydatkowane świadczenia z ZFŚS nie są tożsame z wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 87 – 88 Kodeksu pracy.

Na wstępie należy podkreślić, że ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie zawiera jakichkolwiek przepisów szczególnych regulujących prowadzenie egzekucji z przyznanych pracownikowi świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS. Z drugiej strony należy pamiętać, że świadczenia przyznane pracownikowi ze środków ZFŚS nie mieszczą się również w pojęciu wynagrodzenia za pracę. W konsekwencji zajęcie komornicze w przypadku egzekucji skierowanej przeciwko dłużnikowi będącemu pracownikiem, któremu jednocześnie przyznano świadczenie finansowane ze środków ZFŚS, nie będzie obejmowało przyznanych pracownikowi świadczeń z ZFŚS, jak również do tych świadczeń nie będą znajdowały zastosowania przepisy kodeksu postępowania cywilnego regulującego prowadzenie egzekucji z wynagrodzenia za pracę.

Prowadzenie egzekucji z przyznanych pracownikowi świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS jest możliwe, lecz konieczne jest w tym zakresie zajęcie przez komornika wierzytelności przysługującej pracownikowi względem pracodawcy prowadzącego działalność socjalną dokonane w trybie art. 895 i nast. Kodeksu postępowania cywilnego.

Przy takim ujęciu problemu należy zaznaczyć, że ewentualne ograniczenia w prowadzeniu egzekucji ze świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS mogą wynikać nie z zastosowania do tych świadczeń przepisów art. 87-88 Kodeksu pracy, lecz ewentualnie z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego regulującego kwestie świadczeń wyłączonych z egzekucji. Jednak wśród ograniczeń w prowadzeniu egzekucji wskazanych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego w żądnym z przepisów nie znajdziemy świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS. Co najwyżej jedynym ograniczeniem, które może znaleźć zastosowanie do świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS jest art. 832 Kodeksu postępowania cywilnego, zgodnie z którym „należności wypłacone w związku ze śmiercią tytułem zapomogi lub jednorazowego zaopatrzenia pod jakąkolwiek nazwą albo z tytułu ubezpieczenia na pokrycie kosztów pogrzebu podlegają egzekucji tylko na zaspokojenie tych kosztów”.