Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia z dnia 4 kwietnia 2008 r. (I UK 293/07) orzekł, że w sprawie o podleganie obowiązkowi ubezpieczenia społecznego ciężar dowodu wykazania istnienia rzeczywistej przerwy w prowadzeniu działalności gospodarczej (art. 6 KC) spoczywa na ubezpieczonym.

Ponadto w uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że niewykonywanie działalności gospodarczej w czasie oczekiwania na kolejne zamówienie lub w czasie ich poszukiwania nie oznacza zaprzestania prowadzenia takiej działalności i nie powoduje uchylenia obowiązku ubezpieczenia społecznego. Jednakże są sytuacje, w których zachodzi niekrótkie rzeczywiste zaprzestanie działalności lub przerwa w jej prowadzeniu wynikająca z decyzji samego ubezpieczonego lub z przeszkód obiektywnych (np. z powodu wyjazdu za granicę albo choroby trwającej dłuższy czas i uniemożliwiającej prowadzenie działalności).