W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium RP miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski.

Powyższe przepisy powinny być jednak stosowane z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Warto przypomnieć, że w wielu umowach znajduje się postanowienie, zgodnie z którym jakiekolwiek wynagrodzenia profesorów lub innych członków personelu nauczającego, posiadających miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie, a czasowo przebywających w drugim umawiającym się państwie, w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych na uniwersytecie lub w innej oficjalnie uznanej instytucji naukowej, przez okres nie przekraczający dwóch lat, są opodatkowane tylko w tym pierwszym państwie (czyli w miejscu rezydencji podatkowej).

Jak z powyższego wynika, osoba fizyczna, która przebywa czasowo w Polsce w celu nauczania w szkole wyższej, przez okres nieprzekraczający dwóch lat, będzie zwolniona w naszym kraju z podatku od wynagrodzenia otrzymanego z tytułu takiego nauczania.