Cudzoziemiec, który chce w dalszym ciągu realizować swój cel pobytu w Polsce albo nie może opuścić naszego kraju w związku z epidemią koronawirusa, może legalnie pozostać w Polsce. Art. 15zd i 15zzq ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywoływanych nimi sytuacji kryzysowych stanowią bowiem o przedłużeniu terminów ważności wiz, zezwoleń na pobyt czasowy, zezwoleń na pracę i zarejestrowanych oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy.

Jeżeli ostatni dzień okresu pobytu cudzoziemca na podstawie wizy krajowej przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, okres pobytu na podstawie tej wizy oraz okres ważności tej wizy ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni, a w dokumencie podróży cudzoziemca nie umieszcza się nowej naklejki wizowej. Te same zasady dotyczą ważności zezwolenia na pobyt czasowy – ten również ulega przedłużeniu z mocy prawa do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii. Wtedy również nie wymienia się ani nie wydaje karty pobytu.

Również ważność dokumentów zezwalających na legalną pracę cudzoziemca w Polsce zostanie przedłużona z mocy prawa na podstawie przepisów zawartych w ustawie antykryzysowej. Ważność zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową oraz zarejestrowanego oświadczenia o powierzeniu pracy, którego ostatni dzień ważności przypada w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ulega przedłużeniu do upływu 30. dnia następującego po dniu odwołania tego ze stanów, który obowiązywał jako ostatni.

Wątpliwości wielu pracodawców budziło zastosowanie tych przepisów w odniesieniu do oświadczeń o powierzeniu pracy, które zostały zarejestrowane już po ogłoszeniu stanu epidemii. Przepisy odnoszą się jednak wyłącznie do daty końcowej takiego oświadczenia, a nie chwili jego wpisania. Ustawodawca nie dodał przepisu szczególnego, który wyłączałby określone przypadki spod omawianej regulacji. Zatem nie ma przeciwwskazań, aby stosować ją również do oświadczeń wpisanych do ewidencji po 14 marca 2020 roku.