W art. 1050 § 1, kodeks postępowania administracyjnego stanowi, że jeżeli dłużnik ma wykonać czynność, której inna osoba wykonać za niego nie może, a której wykonanie zależy wyłącznie od jego woli, sąd, w którego okręgu czynność ma być wykonana, na wniosek wierzyciela po wysłuchaniu stron wyznaczy dłużnikowi termin do wykonania i zagrozi mu grzywną na wypadek, gdyby w wyznaczonym terminie czynności nie wykonał.

Obecnie, zgodnie z ogólną zasadą, dotyczącą również spraw z zakresu prawa pracy, do prowadzenia egzekucji czynności niezastępowalnej (jaką jest np. wydanie świadectwa pracy), sądem właściwym jest sąd  w którego okręgu czynność ma być wykonana. Najczęściej będzie to sąd, w którego okręgu znajduje się siedziba dłużnika (pracodawcy). W aktualnych uwarunkowaniach ekonomiczno-gospodarczych, nie tylko w przypadku dużych firm, zdarzają się przypadki, że siedziba pracodawcy, jest znacznie oddalona zarówno od miejsca zamieszkania pracownika, jak i od miejsca świadczenia przez niego pracy na rzecz pracodawcy. Taki stan faktyczny, może stanowić poważną przeszkodę w skutecznym egzekwowaniu wyroku sądu.

W związku z powyższym, do kodeksu postępowania cywilnego, wprowadzone zostanie rozwiązanie, umożliwiające bardziej skuteczną egzekucję orzeczeń oraz usprawniające postępowanie sądowe. Dodany § 1¹ do art. 1050 k.p.c., stanowi bowiem, iż w sprawach z zakresu prawa pracy wierzyciel może złożyć wniosek, o którym mowa w przytoczonym wcześniej § 1, do sądu właściwości ogólnej dłużnika albo do sądu, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, albo do sądu, w okręgu którego znajduje się zakład pracy.