W myśl art. 4778§2 k.p.c. sprawy o zasiłek chorobowy należą do właściwości sądów. Jednak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 marca 2009 r. (II UK 273/08) orzekł, że sprawa, w której organ ubezpieczeń społecznych kwestionuje wysokość zasiłku chorobowego wypłaconego przez płatnika w decyzji zobowiązującej go do złożenia dokumentów korygujących, nie jest sprawą o zasiłek chorobowy należącą do właściwości sądu rejonowego (art. 4778 § 2 pkt 1 k.p.c.), lecz do ogólnej właściwości sądu okręgowego (art. 4778 § 1 k.p.c.).

Uzasadniając powyższy wyrok Sąd stwierdził, że do właściwości sądów rejonowych należą tylko sprawy o zasiłek chorobowy lub o jego zwrot. Natomiast przedmiotem tej sprawy jest rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasiłków z ubezpieczeń chorobowego i wypadkowego, w materii przewidzianej w art. 2 ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (j.t. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.). Sprawy te regulowane są w rozdziale 4 ustawy pt. „Zgłoszenia do ubezpieczenia, prowadzenie kont i rejestrów oraz zasady rozliczania składek i zasiłków”. Odwołanie od decyzji, w której organ ubezpieczeń społecznych kwestionuje wysokość zasiłku chorobowego wypłaconego przez płatnika w decyzji zobowiązującej go do złożenia dokumentów korygujących, rozpoznaje w pierwszej instancji sąd okręgowy, gdyż sprawa w tym przedmiocie nie została wyjęta z zakresu jego właściwości rzeczowej (art. 4778 § 2 pkt 1 k.p.c.). Za właściwością rzeczową sądu okręgowego przemawiają także istotne racje ustrojowe. Właściwość sądów rejonowych w zakresie spraw z ubezpieczenia społecznego po raz pierwszy przewidziano w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.).