Kwestia udzielenia urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po zwolnieniu lekarskim od wielu lat budziła wiele sporów. Dość powszechnie podnoszono, że urlopu wypoczynkowego można udzielić wyłącznie pracownikowi, który jest zdolny do wykonywania pracy. W ciągu ostatnich miesięcy pogląd ten uległ zasadniczej zmianie w praktyce organów kontroli.

Przez wiele lat dominował w orzecznictwie i doktrynie pogląd, zgodnie z którym warunkiem udzielenia urlopu wypoczynkowego pracownikowi powracającemu do pracy do okresie nieobecności spowodowanym trwającą dłużej niż 30 dni chorobą, było uprzednie poddanie pracownika kontrolnym badaniom lekarskim. Dopiero uzyskanie przez pracownika orzeczenia lekarskiego, z którego wynikała zdolność do wykonywania pracy na określonym stanowisku, warunkowało udzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po okresie choroby.

Przedstawiony powyżej pogląd został zakwestionowany przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 marca 2008r. (II PK 214/07), w którym sąd orzekł, że rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego po ustaniu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby trwającej ponad 30 dni, nie oznacza, iż zachodzą przesłanki do przesunięcia urlopu na termin późniejszy w oparciu o art. 165 pkt 1 Kodeksu pracy. Jeżeli natomiast chodzi o określone w art. 229 par 2 Kodeksu pracy kontrolne badania lekarskie, to zgodnie z opinią Sądu są one przeprowadzane w celu ustalenia zdolności pracownika do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku, a ich niezbędność jest wymagana tylko przed dopuszczeniem pracownika do pracy. Natomiast nieprzeprowadzenie ich przed udzieleniem urlopu wypoczynkowego nie pozostaje w sprzeczności z istotą tego urlopu, która polega na czasowym niewykonywaniu pracy.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy znalazło oficjalne potwierdzenie w stanowisku Komisji Prawnej Głównego Inspektora Pracy z dnia 23 kwietnia 2009r., w którym uznano za dopuszczalne „odroczenie” wykazania zdolności pracownika do pracy do czasu faktycznego podjęcia pracy na dotychczasowym stanowisku po zakończeniu urlopu wypoczynkowego. Jak wyraźnie zaznaczono w stanowisku Komisji Prawnej GIP, możliwość udzielania pracownikowi urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po okresie choroby dotyczy tylko przypadków zakończonej niezdolności do pracy. „Nie może natomiast dotyczyć możliwości udzielania urlopu wypoczynkowego w trakcie trwającej niezdolności do pracy, np. w okresie oczekiwania po upływie okresu zasiłkowego z tytułu choroby na przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego albo renty, czy też na okresy między tymi świadczeniami”. W takim przypadku przeszkodą w wykorzystaniu urlopu jest art. 165 pkt 1 Kodeksu pracy, bowiem pracownik w dalszym ciągu pozostaje niezdolny do pracy.