Przyczyny obiektywne mogą uzasadnić dłuższe umowy

Już od kilkunastu dni pracodawcy zostali czasowo oraz liczbowo ograniczeni w zakresie stosowania zatrudnienia terminowego. Pomimo iż dopuszczono wielokrotne „próbowanie” pracownika, maksymalny czas trwania umów na czas określony to 33 miesiące począwszy od 22.02.2016 r. oraz bez względu na przerwy w zatrudnieniu u danego pracodawcy.

Jedną z okoliczności wyłączających są wskazane w art. 25¹ § 4 pkt 4 kodeksu pracy tzw. przyczyny obiektywne. Czym one są?

Europejski Trybunał określił je jako „ściśle określone i konkretne okoliczności charakteryzujące określoną działalność, mogące uzasadniać w tym szczególnym kontekście wykorzystanie kolejnych umów o pracę na czas określony. Okoliczności te mogą w szczególności wynikać ze szczególnego charakteru zadań, do wykonania których zawarto umowy, oraz ich swoistych cech lub w odpowiednim przypadku z realizacji słusznych celów polityki społecznej państwa członkowskiego” (sprawa C‑586/10).

Kroki formalizujące przyczyny obiektywne

Aby jednak zalegalizować takie okoliczności pracodawca musi uzupełnić treść umowy pracę o taką przesłankę. Przepisy przejściowe mówią o trzech miesiącach od dnia wejścia w życie nowych regulacji.

Zgodnie natomiast z art. 25¹ § 5 kodeksu pracy w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia umowy pracodawca musi dodatkowo zawiadomić w formie pisemnej lub elektronicznej właściwego okręgowego inspektora pracy o zawarciu takiej umowy o pracę z powołaniem w jej treści przyczyn obiektywnych leżących po stronie pracodawcy. Niedokonanie powyższej czynności oznaczać będzie odpowiedzialność wykroczeniową wskazaną w art. 281 pkt 1a kodeksu pracy.

Warto wskazać, iż zdaniem MPiPS (stanowisko z grudnia 2015 r.) najistotniejszym jest faktycznie wystąpienie okoliczności podanych w art. 25¹ § 4 pkt 4 kodeksu pracy, zaś ujęcie ich w treści umowy jedynie kwestią formalną. Ponadto MPiPS podkreśliło (stanowisko z 05.11.2015 r.) realną zasadność takich przesłanek.

Zdaniem Państwowej Inspekcji Pracy

Główny Inspektorat Pracy w swoim piśmie z 11.09.2015 r. stwierdził, iż inspektor pracy będzie mógł wnieść do sądu powództwo o ustalenie, że strony łączy umowa na czas nieokreślony. Będzie to dotyczyło sytuacji, w której zawarcie umowy na czas określony nastąpiło z naruszeniem obowiązujących przepisów. Podstawą powództwa będzie mogło być roszczenie o ustalenie istnienia stosunku pracy w oparciu o art. 189 kodeksu postępowania cywilnego.

Podsumowując

Odpowiadając na Pana pytanie należy wskazać, iż w art. 25¹ § 4 kodeksu pracy odnajdzie Pan cztery sytuacje usprawiedliwiające dłuższy niż 33 miesiące czas trwania umów zawartych z Pana pracownikami. W przypadku tzw. przyczyn obiektywnych musi Pan dodatkowo zawiadomić o zawarciu takiej umowy na czas określony właściwego miejscowo okręgowego inspektora pracy mając na względzie zasadność i realność tych okoliczności.