Jeżeli takie umorzenie następuje na wniosek samego pracownika to wartość umorzonej pożyczki pracodawca ma obowiązek doliczyć do przychodów ze stosunku pracy. Warto przypomnieć, iż nie ma tutaj zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z dyspozycją tego przepisu wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika świadczeń rzeczowych i pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych. W ocenie Ministerstwa Finansów umorzenie pożyczki nie ma charakteru świadczenia pieniężnego, ponieważ nie polega na wypłaceniu pracownikowi określonej kwoty, którą może on swobodnie dysponować (interpretacja z dnia 26 maja 2011r. Nr IPPB4/415-222/11-2/MP).

W przypadku, gdy pożyczka zostaje umorzona po śmierci pracownika, istotne jest, jakie uregulowania w tym zakresie zostały zapisane w regulaminie ZFŚS. I tak, jeżeli pracodawca przewidział możliwość „automatycznego” wygaśnięcia pożyczki z chwilą śmierci pracownika, to nie powstaje przychód, gdyż nie ma podmiotu, który można by zwolnić z długu. W przypadku braku takich zapisów w regulaminie lub też w samej umowie, umorzona pożyczka staje się przychodem z innych źródeł i na płatniku ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.