Jeżeli osoba, która złożyła wniosek o świadczenie, do którego prawo uzależnione jest od orzeczenia lekarza orzecznika nie zgadza się z treścią tego orzeczenia lekarza, powinna złożyć sprzeciw. Sprzeciw ten należy zaadresować do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i złożyć w jednostce organizacyjnej Zakładu, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania.

Sprzeciw może być złożony na piśmie lub wniesiony ustnie do protokołu. Protokół taki sporządza pracownik jednostki organizacyjnej ZUS. Termin na złożenie sprzeciwu wynosi 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Jeśli sprzeciw zostanie wniesiony po upływie tego czasu – nie podlega rozpatrzeniu przez komisję lekarską. ZUS może jednak termin ten przywrócić. Konieczne jest wówczas złożenie wniosku o przywrócenie terminu na wniesienie sprzeciwu wraz z uzasadnieniem. Należy go złożyć łącznie ze sprzeciwem w jednostce organizacyjnej ZUS, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania. W terminie 14 dni od dnia wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może zgłosić zarzut jego wadliwości i przekazać sprawę do rozpatrzenia przez komisję lekarską Zakładu. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia osoba zainteresowana informowana jest pisemnie. Komisja lekarska – rozpatrując sprzeciw lub zarzut wadliwości orzeczenia – dokonuje oceny orzeczniczej na podstawie dokumentacji dołączonej do wniosku oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane Osobie zainteresowanej, która nie zgadza się z orzeczeniem komisji lekarskiej, przysługuje odwołanie do sądu. Odwołanie takie należy wnieść po wydaniu przez ZUS decyzji w sprawie świadczenia, wydanej na podstawie tego orzeczenia, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. Odwołanie należy zaadresować do właściwego sądu i złożyć w jednostce organizacyjnej Zakładu, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania.

Zobacz szkolenia:

• Przegląd wydarzeń kadrowych 2012