Z przedstawionych powyżej aktów prawa wynika, że pracodawca, który rozstał się z pracownikiem, którego wynagrodzenie podlegało zajęciu, powinien:

1. Wypełnić prawidłowo świadectwo pracy wskazując w nim: oznaczenie komornika, numer sprawy egzekucyjnej, jak również wysokość potrąconych kwot. Należy zwrócić uwagę, że większość wzorów świadectw pracy pozbawiona jest elementu obligującego do wskazania wysokości potrąconych kwot, co stanowi uchybienie w zakresie przestrzegania przepisów prawa pracy (art. 997 § 2 kp, załącznik do przywołanego rozporządzenia, art. 884 § 2 kpc).
2. Jeżeli nowy pracodawca pracownika jest mu znany, powinien przesłać temu pracodawcy zawiadomienie komornika i dokumenty dotyczące zajęcia wynagrodzenia oraz powiadomić o tym komornika i pracownika, przeciwko któremu toczy się postępowanie egzekucyjne. 

Pracodawca, który nieprawidłowo wypełnił świadectwo pracy w zakresie dotyczącym obowiązkowej wzmianki o wynagrodzeniu pracownika, które podlegało zajęciu, może się narazić w przypadku ewentualnej kontroli Państwowej Inspekcji Pracy na wniosek w wystąpieniu. Natomiast niezależnie od powyższego pracodawcy, który zaniedbał przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, komornik może wymierzyć grzywnę w wysokości do dwóch tysięcy złotych (art. 886 § 1 kpc).