Okres niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, po upływie którego następuje rozwiązanie stosunku pracy

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2016 roku, poz. 1379 z późn. zm.), zwanej dalej Kartą Nauczyciela, stosunek pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania ulega rozwiązaniu w razie czasowej niezdolności nauczyciela do pracy spowodowanej chorobą, jeżeli okres tej niezdolności przekracza 182 dni. Do okresu niezdolności do pracy wlicza się również przypadające w tym okresie przerwy obejmujące dni, w których w szkole, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie odbywają się zajęcia, tj. okresy ferii szkolnych, przerw świątecznych, świąt oraz dni wolnych od pracy w szkole, takich jak soboty i niedziele. Zatem przerwy obejmujące czas, w którym w szkole nie odbywają się zajęcia dydaktyczne, np. ferii szkolnych, ani nie przerywają, ani nie przedłużają terminu 182 dni, lecz podlegają wliczeniu do niego.

Jeżeli nauczyciel uzyska prawo do świadczenia rehabilitacyjnego lub zostanie mu udzielony urlop dla poratowania zdrowia, okres nieobecności w pracy może zostać przedłużony o kolejne 12 miesięcy (art. 23 ust. 1 pkt 2 in fine Karty Nauczyciela).

Moment rozwiązania stosunku pracy

W przypadku gdy podstawę rozwiązania stosunku pracy stanowi długotrwała nieobecność nauczyciela mianowanego spowodowana chorobą rozwiązanie stosunku pracy następuje z końcem miesiąca, w którym upływa okres czasowej niezdolności nauczyciela do pracy (art. 23 ust. 2 pkt 2 Karty Nauczyciela).

Rozwiązanie obligatoryjne czy fakultatywne

Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem mianowanym na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela następuje zawsze, gdy zostaną spełnione przesłanki określone w tym przepisie. Ma ono charakter obligatoryjny. Pogląd ten potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 lipca 2006 roku, w którym wskazał, iż „z art. 23 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela wynika, że ponadroczna niezdolność do pracy spowodowana chorobą stanowi obligatoryjną przesłankę rozwiązania stosunku pracy. W przepisie tym użyty został bowiem zwrot "stosunek pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania ulega rozwiązaniu" (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 2006 r., sygn. akt I PK 47/06). Stanowisko to Sąd Najwyższy powtórzył w wyroku z dnia 23 lutego 2010 roku, w którym orzekł, iż „można więc stwierdzić, iż z art. 23 ust. 1 pkt 2 Karty wynika, że wyczerpanie okresu 182 dni czasowej niezdolności spowodowanej chorobą oraz zakończenie trwającego krócej niż rok urlopu dla poratowania zdrowia, w razie przedłużającej się niezdolności do pracy, stanowi obligatoryjną przesłankę rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania.”(zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lutego 2010 roku, sygn. akt II PK 233/09).

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl