Kodeks pracy uprawnia pracodawcę do obniżenia wymiaru urlopu pracownika po trwającym co najmniej 1 miesiąc okresie nieobecności w pracy, który został wymieniony w art. 155² § 1 pkt 1 – 6. Do tego rodzaju nieobecności ustawodawca zalicza urlop bezpłatny, wychowawczy, odbywanie zasadniczej służby wojskowej lub jej form zastępczych, okresowej służby wojskowej, przeszkolenia wojskowego albo ćwiczeń wojskowych, tymczasowe aresztowanie, odbywanie kary pozbawienia wolności oraz nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy.

Należy zatem pamiętać, że nie każda nieobecność wpływa na wymiar urlopu wypoczynkowego pracownika w roku kalendarzowym, lecz tylko taka, która została wymieniona w przywołanym przepisie i to pod warunkiem, że trwa co najmniej 1 miesiąc. W praktyce wielu praktyków ma wątpliwość, jak postąpić w sytuacji, w której w danym roku występują okresy nieobecności wskazane w art. 155² § 1 Kodeksu pracy, lecz samodzielnie nie trwają one co najmniej jednego miesiąca (np. dwa tygodni urlopu bezpłatnego i trzy tygodnie urlopu wychowawczego). Dopiero dodanie tych niejednorodnych okresów spowoduje, że nieobecność będzie trwała ponad miesiąc, a zatem wpłynie na wymiar urlopu wypoczynkowego pracownika. Lecz czy takie postępowanie jest dopuszczalne w obecnym brzmieniu art. 155² § 1 i 2 Kodeksu pracy? Art. 155² § 1 Kodeksu prac nie reguluje wprost dopuszczalności łącznia różnych tytułów nieobecności w pracy w kontekście proporcjonalnego pomniejszenia wymiaru urlopu wypoczynkowego pracownika. Gdy jednak rozważymy przedstawiony stan faktyczny w kontekście celu przypisu (pomniejszenie wymiaru urlopu z racji wystąpienia okresu, w którym pracownika pracy nie wykonuje i nie nabywa prawa do urlopu) to nie znajdziemy żadnych racji, które przemawiałyby za niedopuszczalnością sumowania różnego rodzaju nieobecności wskazanych w art. 155² § 1 Kodeksu pracy. W tym stanie rzeczy, opierając się na wykładni celowościowej, należy uznać, że wymiar urlopu wypoczynkowego powinien zostać pomniejszony o 1/12.

Zobacz szkolenia:

• Przeglad zmian i nowosci w prawie pracy