Pracownica ma prawo do zasiłku opiekuńczego za cały okres sprawowania opieki nad dzieckiem, a jego podstawę należy ustalić oddzielnie za okres opieki w czasie dodatkowego urlopu macierzyńskiego i po jego zakończeniu.

Zasiłek opiekuńczy przysługuje pracownicy zwolnionej od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat. Pracownica ma prawo do tego zasiłku, nawet jeśli są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku, bowiem nie ukończyło ono 2 lat. Podstawą do wypłaty zasiłku opiekuńczego jest przedłożone przez ubezpieczonego zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA oraz oświadczenie na druku ZUS Z-15.

Podstawę wymiaru zasiłku opiekuńczego, przysługującego w okresie łączenia dodatkowego urlopu macierzyńskiego z pracą, należy obliczyć na zasadach obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku po zmianie etatu. Do ustalenia podstawy wymiaru tego zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie, jakie pracownica uzyskałaby za cały miesiąc z tytułu łączenia dodatkowego urlopu macierzyńskiego z pracą u pracodawcy udzielającego tego urlopu.

Natomiast za okres po zakończeniu dodatkowego urlopu macierzyńskiego wysokość zasiłku opiekuńczego powinna zostać przeliczona, z uwzględnieniem w podstawie wymiaru zasiłku wynagrodzenia, które stanowiło podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego (tj. sprzed łączenia urlopu z pracą).