Celem „wczasów pod gruszą” jest wsparcie finansowe samodzielnie organizowanego przez pracownika wypoczynku. Przesłanki wypłaty tego świadczenia oraz jego wysokość powinien określać regulamin ZFŚS. Z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 800) wynika bowiem, iż zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z ZFŚS oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ZFŚS.

Dofinansowanie do wypoczynku stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Jest on jednak zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy wolna od podatku jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFSS, świadczeń rzeczowych i pieniężanach, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Przy czym świadczeniami rzeczowymi nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy korzystają wszelkie świadczenie rzeczowe i pieniężne sfinansowane w całości ze środków ZFŚS, a nie tylko „wczasy pod gruszą”. Ma to istotne znaczenie praktyczne. Przedmiotowe zwolnienie przysługuje bowiem łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł i opodatkowaniu podlega wartość świadczeń z ZFŚS stanowiących nadwyżkę powyżej tej kwoty. Oznacza to, iż przy ocenie możliwości skorzystania ze zwolnienia uwzględnić należy wartość wszelkich świadczeń rzeczowych i pieniężnych otrzymanych z ZFŚS przez podatnika w roku podatkowym przed wypłatą „wczasów pod gruszą”. Jeżeli przekraczać ona będzie kwotę 380 zł, „wczasy pod gruszą” nie są zwolnione z podatku dochodowego. Natomiast w przypadku gdy wartość tych świadczeń jest niższa niż kwota 380 zł, „wczasy pod gruszą” korzystają ze zwolnienia w zakresie w jakim łączna wartość wszystkich świadczeń z ZFŚS nie przekracza kwoty 380 zł. Nadwyżka podlega zaś opodatkowaniu. Taką interpretację rzeczonego przepisu prezentują organy podatkowe. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2001 r., nr ITPB2/415-394/11/BK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż „w świetle zacytowanych powyżej przepisów należy stwierdzić, że kwoty dofinansowania do wypoczynku dla pracowników i ich dzieci jako świadczenia pieniężne, które zostaną sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w ramach finansowania działalności socjalnej korzystać będą ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach określonych w tym przepisie. Przedmiotowe zwolnienie obejmuje tylko świadczenia łącznie wynoszące nie więcej niż 380 zł w roku podatkowym, przy czym wartość świadczeń rzeczowych i świadczeń pieniężnych przyznanych pracownikowi podlega sumowaniu. W sytuacji jednak, gdy wystąpi nadwyżka powyżej tej kwoty, wówczas tę różnicę należy zaliczyć do przychodu pracownika podlegającego opodatkowaniu, odprowadzić od niej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wykazać w informacji PIT-11 jako przychód ze stosunku pracy.”.

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl