Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej oraz za granicą. Stałym miejscem pracy pracowników jest siedziba wnioskodawcy. Jednakże pracownicy świadczący pracę przy zleceniach realizowanych za granicą są oddelegowywani do pracy za granicę.

Wnioskodawca zawarł z przedsiębiorstwem ubezpieczeniowym, w formie polisy otwartej, umowę grupowego ubezpieczenia kosztów leczenia poniesionych pracownika oraz powiązaną z nim usługę assistance. Przedmiotem ochrony ubezpieczeniowej wynikającej z umowy ubezpieczenia są koszty leczenia poniesione przez pracownika, który w okresie wyjazdu oraz pobytu za granicą musiał niezwłocznie poddać się leczeniu w związku z nagłym zachorowaniem bądź nieszczęśliwym wypadkiem za granicą, w zakresie niezbędnym do przywrócenia stanu zdrowia umożliwiającego powrót albo transport tegoż pracownika do miejsca zamieszkania lub placówki medycznej na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Natomiast usługa assistance obejmuje organizacje i pokrycie kosztów udzielenia pomocy za granicą w następstwie zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, takie jak całodobowy dyżur centrum alarmowego, przekazanie informacji osobie bliskiej o stanie zdrowia pracownika, który uległ nieszczęśliwemu wypadkowi bądź nagłemu zachorowaniu, transport pracownika z miejsca nieszczęśliwego wypadku albo nagłego zachowania do najbliższej placówki medycznej, transport pracownika do innego szpitala, transport pracownika na teren Rzeczpospolitej Polskiej albo kraju zamieszkania pracownika, transport zwłok pracownika do miejsca pochówku, pomoc przy odtworzeniu zaginionych, ukradzionych lub utraconych dokumentów.

Decyzja w przedmiocie objęcia delegowanych pracowników ubezpieczeniem i usługą assistance pozostaje w wyłącznej gestii wnioskodawcy. Ponosi on także całość kosztów związanych z ubezpieczeniem i rzeczoną usługą.

Stanowisko wnioskodawcy

W ocenie wnioskodawcy pokrycie przez niego kosztów objęcia oddelegowanego pracownika ubezpieczeniem oraz usługą assistance nie powoduje powstania po stronie tego pracownika przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w postaci nieodpłatnego świadczenia. W związku z tym nie ma on obowiązku uwzględnienia wartości kosztów ubezpieczenia oraz usługi assistance w kwocie przychodu oddelegowanego pracownika, a także obliczenia i pobrania z tego tytułu od pracownika zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. W uzasadnieniu tego orzeczenia Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że za przychód pracownika z tytułu otrzymania „innych nieodpłatnych świadczeń” mogą zostać uznane świadczenia, które spełniają następujące warunki:

• zostały spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły my korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść,
• zostały spełnione za zgodą pracownika (pracownik skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W ocenie wnioskodawcy świadczenie w postaci pokrycia kosztów ubezpieczenia i usługi assistance dla delegowanych przez wnioskodawcę pracowników nie spełnia w/w warunków.

Ocena organów podatkowych

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Odwołał się do rozumienia terminu „nieodpłatnego świadczenia” w orzecznictwie sądowym. W judykaturze przyjmuje się bowiem, iż nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Polega ono na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Organ podatkowy zauważył, iż: „w świetle opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku umowa ubezpieczenia zawierana jest na czas określony zapewniając ochronę ubezpieczeniową otwartemu, bezimiennemu oraz niezidentyfikowanemu na dzień zawarcia umowy kręgowi osób fizycznych, który składa się z pracowników Spółki, którzy w okresie obowiązywania umowy zostaną zgłoszeni do ubezpieczenia. Oznacza to, że opłacona składka ubezpieczeniowa nie stanowi przychodu do opodatkowania po stronie pracowników oddelegowanych do pracy za granicą ponieważ, nie będzie możliwe zidentyfikowanie kręgu osób objętych ubezpieczeniem. Należy więc stwierdzić, że opłacenie przez Wnioskodawcę kosztów ubezpieczenia (wraz z usługą Assistance) wskazanych w przedstawionym stanie faktycznym na rzecz pracowników nie stanowi dla pracownika przychodu ze stosunku pracy i w konsekwencji na Wnioskodawcy– jako płatniku – nie ciąży obowiązek obliczenia, potrącenia oraz odprowadzenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tego tytułu.”.

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl