Zgodnie z art. 10a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu prawa do emerytury na podstawie art. 26b, 27 i 28 osoby, która utraciła prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługującej z Funduszu z powodu odzyskania zdolności do pracy, uwzględnia się okresy pobierania tej renty, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 i 10, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy nie uwzględnia się, jeżeli zbiegają się w czasie z okresami, o których mowa w art. 6, 7 i 10, uwzględnionymi przy ustalaniu prawa do emerytury. Zatem przy zaliczaniu poszczególnych okresów przy ustalaniu prawa do emerytury obowiązują następujące zasady. W pierwszej kolejności zaliczeniu podlegają okresy składkowe, w drugiej okresy nieskładkowe z ograniczeniem do 1/3 udowodnionych okresów składkowych, a jeżeli staż ustalony na podstawie powyższych okresów okazałby się niewystarczający, następnie uwzględnieniu podlegają okres pracy w gospodarstwie rolnym, a dopiero na końcu okres pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.