Zgodnie z art. 46 z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. Dz. U. z 2010 r., Nr 77, poz. 512 ze zm.), podstawa wymiaru zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (I UK 337/08) orzekł, że zasada ograniczenia wysokości podstawy obliczania zasiłku chorobowego do 100% przeciętnego wynagrodzenia ma zastosowanie także wówczas, gdy okres zasiłkowy rozpoczął się w czasie trwania zatrudnienia.