Ograniczenia w zawieraniu umów na czas określony przewiduje art. 25¹ kodeksu pracy. Okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba umów nie może przekraczać trzech. W przypadku umów o pracę na czas określony trwających w dniu 22 lutego 2016 roku (w dniu wejścia w życie nowelizacji art. 25¹ kodeksu pracy) okres 33 miesięcy liczony jest od dnia wejścia w życie nowych przepisów. Jednakże umowa, która trwa w dniu wejścia w życie nowych przepisów, traktowana jest jako pierwsza lub druga umowa o pracę na czas określony (liczby umów nie liczy się od nowa od dnia nowelizacji).

Dla powyższych limitów nie mają znaczenia przerwy pomiędzy okresami zatrudnienia. Taka regulacja jest odmienna względem poprzedniego stanu prawnego, w którym to do wystąpienia skutku polegającego na uznaniu, że została zawarta umowa na czas nieokreślony, przerwa pomiędzy rozwiązaniem poprzedniej i nawiązaniem kolejnej umowy nie mogła przekroczyć miesiąca.

Ponadto uzgodnienie przez strony w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy uważa się – od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie – za zawarcie nowej umowy o pracę na czas określony.

W przypadku przekroczenia powyższych limitów (33 miesiące lub 3 umowy) uważa się, że została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony – odpowiednio - od dnia następującego po upływie okresu 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony.

Przedstawionych powyżej ograniczeń nie stosuje się do umów o pracę na czas określony, które są zawarte:

1. w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej obecności w pracy;
2. w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym;
3. w celu wykonywania pracy przez okres kadencji;
4. w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy (zgodnie z art. 29 § 1¹ kodeksu pracy okoliczności te lub cel należy określić w umowie o pracę poprzez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających zawarcie takiej umowy). Dodatkowo pracodawca zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o zawarciu umowy o pracę, o której mowa w pkt 4, wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia.