Nie masz jeszcze konta?

PCKP

WYSZUKIWARKA
Tematyka:
Data szkolenia:
Jeśli chcą Państwo otrzymywać na bieżąco informacje o aktualnych szkoleniach, nowościach i promocjach, prosimy o podanie adresu e-mail

Wiadomości
Odpowiedzialność za wykroczenia określone w ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
30 czerwca 2017
Ustawa z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych oraz niektórych innych ustaw, zwana dalej ustawą nowelizującą, nie tylko zrewolucjonizowała zasady zatrudniania pracowników tymczasowych. W istotny sposób zmodyfikowała ona również zasady odpowiedzialności pracodawcy użytkownika, agencji pracy tymczasowej i osób działających w ich imieniu za nieprzestrzeganie przepisów ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 360 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Art. 27 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych

Dotychczas wyłączną podstawę odpowiedzialności wykroczeniowej za naruszanie przepisów ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych stanowił jej art. 27. Przepis ten przewidywał odpowiedzialność pracodawcy użytkownika lub osoby działającej w jego, nie zapewniła pracownikowi tymczasowemu bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy tymczasowej lub nie wyposażyła jego stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności. Na podstawie tego przepisu odpowiedzialność ponosił także pracodawca użytkownik lub osoba działająca w jego imieniu, która nie wypełniła uzgodnionych na piśmie z agencją pracy tymczasowej obowiązków pracodawcy, w tym:

  1. nie dostarczyła pracownikowi tymczasowemu odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej,
  2. nie zapewniła pracownikowi tymczasowemu napojów i posiłków profilaktycznych,
  3. nie zapewniła przeszkolenia pracownika tymczasowego w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz szkolenia okresowego,
  4. nie zapewniła ustalenia w przewidzianym trybie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, któremu uległ pracownik tymczasowy,
  5. nie informowała pracownika tymczasowego o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami,
  6. nie wypełniła innych obowiązków, uzgodnionych z agencją pracy tymczasowej, związanych z wykonywaniem pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego.

Pracodawca użytkownik lub osoba działająca w jego imieniu za popełnienie wykroczeń opisanych w art. 27 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych mógł zostać ukarany karą grzywny.

W ustawie nowelizującej ustawodawca postanowił o wprowadzeniu nowych granic grzywny za popełnienie wykroczeń z art. 27 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Od 1 czerwca 2017 r. za popełnienie wykroczeń opisanych w rzeczonym przepisie pracodawca użytkownik lub osoba działająca w jego imieniu może zostać ukaraną karą grzywny od 1.000 do 30.000 zł.

Nowe wykroczenia

Na mocy ustawy nowelizującej zostały dodane do ustawy o zatrudnieniu pracowników tymczasowych art. 27a i 27b.

Art. 27a ustawy o zatrudnianiu pracowników statuuje odpowiedzialność za wykroczenia agencji pracy tymczasowych lub osób działających w ich imieniu. Stanowi on, iż kto, będąc agencją pracy tymczasowej lub działając w jej imieniu, kieruje pracownika tymczasowego do wykonywania pracy:

  1. szczególnie niebezpiecznej w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 23715 Kodeksu pracy;
  2. na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony pracownik pracodawcy użytkownika w okresie uczestniczenia tego pracownika w strajku;
  3. tego samego rodzaju co praca wykonywana przez pracownika pracodawcy użytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w okresie ostatnich 3 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego, jeżeli taka praca miałaby być wykonywana w jakiejkolwiek jednostce organizacyjnej pracodawcy użytkownika położonej w gminie, na terenie której znajduje się lub znajdowała się jednostka organizacyjna, w której był zatrudniony zwolniony pracownik;
  4. wymagającej uzbrojenia pracownika ochrony w broń palną bojową lub przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej, których posiadanie wymaga uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;
  5. tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres przekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy;
  6. tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres przekraczający 36 miesięcy, jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez danego pracodawcę użytkownika

– podlega karze grzywny od 1.000 do 30.000 zł.

Przepis art. 27b ust. 1 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych przewiduje ukaranie karą grzywny w wysokości od 1.000 do 30.000 zł pracodawcy użytkownika lub osoby działającej w jego imieniu, który korzysta z pracy pracownika tymczasowego, powierzając mu wykonywanie pracy:

  1. szczególnie niebezpiecznej w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 23715 Kodeksu pracy;
  2. na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony pracownik pracodawcy użytkownika w okresie uczestniczenia tego pracownika w strajku,
  3. tego samego rodzaju co praca wykonywana przez pracownika pracodawcy użytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracowników w okresie ostatnich 3 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego, jeżeli taka praca miałaby być wykonywana w jakiejkolwiek jednostce organizacyjnej pracodawcy użytkownika położonej w gminie, na terenie której znajduje się lub znajdowała się jednostka organizacyjna, w której był zatrudniony zwolniony;
  4. wymagającej uzbrojenia pracownika ochrony w broń palną bojową lub przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej, których posiadanie wymaga uzyskania pozwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 21 maja 1999 r.
    o broni i amunicji.

Karze określonej w art. 27b ust. 1 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych podlega także pracodawca użytkownik lub osoba działająca w jego imieniu, który:

  1. korzysta z pracy tymczasowej tego samego pracownika tymczasowego przez okres przekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy;
  2. korzysta z pracy tymczasowej przez okres przekraczający 36 miesięcy, jeżeli pracownik tymczasowy wykonuje w sposób ciągły pracę tymczasową obejmującą zadania, których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez tego pracodawcę użytkownika;
  3. nie prowadzi ewidencji czasu pracy pracownika tymczasowego w zakresie i na zasadach obowiązujących w stosunku do pracowników;
  4. uniemożliwia pracownikowi tymczasowemu wykorzystanie urlopu wypoczynkowego zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu pracowników tymczasowych (art. 27b ust. 2 ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych).

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl

Zobacz także:
pobierz z Google Play
Jeśli powyższy artykuł okazał się interesujący i chcieliby Państwo na bieżąco otrzymywać najnowsze aktualności branżowe na swój telefon komórkowy, wystarczy pobrać i zainstalować naszą APLIKACJĘ MOBILNĄ.

All rights reserved PCKP   Data aktualizacji: 2023-03-06