Zdarza się, że pracodawcy, oprócz wynagrodzenia za pracę, stawiają do dyspozycji pracowników również inne świadczenia rzeczowe lub nieodpłatne, które co do zasady nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku (np. bony, talony, szczepienia przeciwko grypie itp.). Niewątpliwie – w myśl art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość takich świadczeń powiększa przychód pracowników w danym miesiącu.

Jeżeli przychód w postaci świadczeń rzeczowych lub nieodpłatnych zostaje postawiony do dyspozycji pracownika przed dokonaniem wypłaty, to pracodawca ma obowiązek doliczyć jego wartość do podstawowego wynagrodzenia i od łącznej kwoty przychodu obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy. Problem powstaje w sytuacji, gdy dodatkowy, niepieniężny przychód zostaje pracownikowi postawiony do dyspozycji już po wypłacie wynagrodzenia. W ocenie organów podatkowych w takim przypadku, z uwagi na brak środków, płatnik nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek w danym miesiącu. Brak jest również podstaw prawnych do opodatkowania takiego świadczenia w miesiącu następnym. Jedynym obowiązkiem pracodawcy w takiej sytuacji jest doliczenia przychodów, od których brak było możliwości pobrania zaliczki, do przychodów ze stosunku pracy oraz wykazanie ich w informacji rocznej PIT-11 (interpretacja z dnia 7 stycznia 2013 r. Nr IBPBII/1/415-1041/12/MK).