Okres, na jaki może zostać wystawione zwolnienie lekarskie, określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 10 listopada 2015 r. w sprawie trybu i sposobu orzekania o czasowej niezdolności do pracy, wystawiania zaświadczenia lekarskiego oraz trybu i sposobu sprostowania błędu w zaświadczeniu lekarskim (Dz. U. z 2015 r., poz. 2013), zwane dalej rozporządzeniem.

Należy zauważyć, iż rozporządzenie nie posługuje się terminem „zwolnienie lekarskie” lub „L4”. Ustawodawca używa pojęcia „zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczności osobistego sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad chorym członkiem rodziny”, w skrócie - "zaświadczenie lekarskie".

Zaświadczenie lekarskie wystawia się wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny (§ 6 ust. 1 rozporządzenia). Przy jego wystawianiu lekarz powinien uwzględnić wszystkie okoliczności istotne dla oceny stanu zdrowia i upośledzenia funkcji organizmu powodujące czasową niezdolność do pracy ubezpieczonego, ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju i warunków pracy (§ 6 ust. 2 rozporządzenia w zw. z § 3 rozporządzenia).

Okres, na jaki wystawiane jest zaświadczenie lekarskie, powinien obejmować czas, w którym ubezpieczony ze względu na jego stan zdrowia lub stan zdrowia członka rodziny powinien powstrzymać się od pracy. Nie może on być jednak dłuższy niż do dnia, w którym jest niezbędne przeprowadzenie ponownego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub członka rodziny (§ 8 rozporządzenia). Określa się go liczbą dni (§ 4 ust. 1 rozporządzenia).

Przepis § 7 ust. 1 rozporządzenia statuuje zasadę, iż zaświadczenie lekarskie wystawia się od dnia, w którym przeprowadzono badanie, lub od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania. Od tej zasady są jednak wyjątki. Pierwszy z nich statuuje § 7 ust. 2 rozporządzenia.

Z przepisu tego wynika, iż zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres rozpoczynający się po dniu badania, nie później jednak niż 4 dnia po dniu badania, jeżeli:

1. bezpośrednio po dniu badania przypadają dni wolne od pracy;
2. badanie jest przeprowadzane w okresie wcześniej orzeczonej czasowej niezdolności do pracy.

Kolejny wyjątek dotyczy możliwości wystawienia zwolnienia lekarskiego na okres bezpośrednio poprzedzający datę badania.

Z dyspozycji § 7 ust. 3 rozporządzenia wynika, iż okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy może obejmować okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające dzień, w którym przeprowadzono badanie. Możliwość taka powstaje, jeżeli wyniki badania wykazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy. Ponadto lekarz psychiatra może wystawić zwolnienie lekarskie na okres niezdolności do pracy dłuższy niż 3 dni poprzedzające badanie, w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia zaburzeń psychicznych ograniczających zdolność ubezpieczonego do oceny własnego postępowania (§ 7 ust. 4 rozporządzenia).

W sytuacji gdy okres czasowej niezdolności do pracy przypada na czas pobytu ubezpieczonego w szpitalu albo innym przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, zaświadczenie lekarskie winno obejmować okres od dnia przyjęcia do dnia wypisania (§ 4 rozporządzenia).

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl