Udzielenie pracownikowi pożyczki ze środków ZFŚS jest zdarzeniem obojętnym podatkowo. Skutki prawne rodzi dopiero decyzja pracodawcy o umorzeniu tej pożyczki. W wyniku umorzenia pracownik uzyskuje korzyść w postaci zwolnienia z obowiązku zapłaty pożyczki. Korzyść ta stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji gdy umorzenie pożyczki następuje w trakcie trwania stosunku pracy, uzyskana w ten sposób przez podatnika korzyść stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Wartość umorzonej zaliczki pracodawca powinien uwzględnić przy obliczaniu przychodów pracownika w miesiącu, w którym została podjęta decyzja o umorzeniu, i obliczyć od łącznej kwoty wszystkich przychodów pracownika zaliczkę na podatek dochodowy.

Korzyść uzyskana przez podatnika w skutek umorzenia pożyczki z ZFŚS po ustaniu zatrudnienia stanowi dla niego przychód z innych źródeł (art. 20 ust. 1 ustawy). W momencie umorzenia pożyczkodawcę i pożyczkobiorcę nie łączy już stosunek pracy, lecz tylko umowa pożyczki. W związku z tym podatkowe konsekwencje umorzenia pożyczki należy rozpatrywać w oderwaniu od rozwiązanej wcześniej umowy o pracę.

Były pracodawca powinien ujawnić przychód podatnika uzyskany wskutek umorzenia pożyczki z ZFŚS po ustaniu zatrudnienia w informacji rocznej PIT-8C za rok, w którym dokonano umorzenia. Informację tę należy przesłać do końca lutego następnego roku podatkowego do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika urzędu skarbowego oraz do podatnika (art. 42a ustawy). Pogląd ten potwierdził Minister Finansów w Interpretacji Indywidualnej z dnia z dnia 2 października 2008 r., nr ITPB2/415-876/08/MM, w której uznał, iż „przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się w momencie, kiedy dochodzi do umorzenia pożyczki lub jej części. Przy czym w przypadku umorzenia pożyczki za życia pracownika-pożyczkobiorcy wartość umorzonej pożyczki stanowi przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli umorzenie pożyczki następuje po śmierci pożyczkobiorcy (pracownika), a w regulaminie Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych lub w umowie o udzielenie pożyczki zawarto zapis o obowiązku uregulowania niespłaconych rat pożyczki przez spadkobiercę (w tym współmałżonka) po śmierci pożyczkobiorcy, to udzielona pożyczka umorzona zostaje spadkobiercy, a nie pracownikowi. W tej sytuacji przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskuje spadkobierca, przejmujący obowiązki dłużnika, a pożyczkodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C na podstawie art. 42a ustawy.”.

Uzyskany w wyniku umorzenia pożyczki z ZFŚS przychód były pracownik powinien rozliczyć w zeznaniu rocznym za rok, w którym nastąpiło umorzenie.

Radca Prawny

Dominika Zarzycka-Dudek

dzarzycka.dudek@pckp.pl

 

Masz pytanie? Napisz do naszego Eksperta

ekspert@pckp.pl