Art. 19 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przyznaje osobom zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym, przy czym prawo do pierwszego urlopu niepełnosprawny pracownik nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.

W ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie znajdziemy bardziej szczegółowych uregulowań, które odnosiłoby się do nabycia prawa oraz udzielenia pracownikowi niepełnosprawnemu dodatkowego urlopu wypoczynkowego. W tej sytuacji zgodnie z art. 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w sprawach tych stosuje się przepisy Kodeksu pracy.

Zatem do dodatkowego urlopu pracownika niepełnosprawnego stosować będziemy art. 154 § 2 Kodeksu pracy, zgodnie z którym wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, przy czym niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia.