Harmonogram czasu pracy, czyli tzw. grafik jest formą planu, w oparciu o który pracownicy realizują powierzone sobie zadania. Jest on narzędziem potrzebnym nie tylko pracodawcy, ale również i samym pracownikom. Dla pracodawcy jest on instrumentem pozwalającym sprawnie zarządzać przedsiębiorstwem, a zarazem swoistym źródłem informacji, z której wynika, w jakich dniach i godzinach może liczyć na pracę określonych pracowników. Natomiast pracownikom pozwala zorientować się, kiedy muszą pozostawać do dyspozycji pracodawcy, a kiedy mogą sobie zaplanować czas wolny.

Zasada niezmienności grafiku w całym okresie rozliczeniowym umożliwia pracownikom bezkolizyjne pogodzenie pracy zawodowej z życiem prywatnym. Stąd też przyjmuje się, że pracownik powinien być uprzedzony o przypadającym na dany okres rozliczeniowy rozkładzie jego pracy, zaś ewentualne późniejsze zmiany w tym zakresie powinny być zjawiskiem wyjątkowym.

Mając powyższe na względzie, co do zasady, grafik powinien być sporządzony na cały okres rozliczeniowy. Jedynie w drodze wyjątku przewidzianego w przywołanym w zapytaniu art. 129 § 3 KP, grafik może obejmować niepełny okres rozliczeniowy. Przepis ten zastrzega jednak, że w takiej sytuacji część okresu rozliczeniowego ujęta w grafiku nie może być mniejsza niż 1 miesiąc.

Innymi słowy, 1-miesięczny okres, na jaki może zostać sporządzony grafik jest wielkością minimalną. Sporządzanie grafików na krótsze okresy byłoby niezgodne z art. 129 § 3 KP.