Wspomniana w zapytaniu zmiana dokonana została na mocy przepisów ustawy z dnia 25.06.2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1220) – dalej: „nowela”. Przepisy noweli uchyliły art. 33 kodeksu pracy (dalej: KP), który przewidywał dla umów o pracę na czas określony, jednolity, 2-tygodniowy okres wypowiedzenia. Przy czym możliwość rozwiązania tego rodzaju umowy o pracę w tym trybie uzależnione było od kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: 

1. zawarcia umowy na czas dłuższy niż 6 miesięcy,
2. wpisania do treści umowy klauzuli przewidującej możliwość wcześniejszego jej rozwiązania za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia.

Po uchyleniu art. 33 KP, ustalanie długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony dokonywane jest na zasadach art. 36 KP, czyli analogicznie, jak w przypadku umów o pracę na czas nieokreślony. Tym samym, okres wypowiedzenia umowy na czas określony wydłuża się proporcjonalnie do długości okresu zatrudnienia u danego pracodawcy (tzw. stażu zakładowego) i wynosi odpowiednio:

• 2 tygodnie, przy stażu zakładowym krótszym niż 6 miesięcy;
• 1 miesiąc, przy stażu zakładowym wynoszącym co najmniej 6 miesięcy lecz mniej niż 3 lata;
• 3 miesiące, przy stażu zakładowym wynoszącym co najmniej 3 lata.

Umowy o pracę na czas określony zawierane po dacie wejścia w życie przepisów noweli nie muszą już posiadać w swej treści klauzuli wypowiedzenia, aby mogły zostać w tym trybie rozwiązane. Zaś na poczet zakładowego stażu pracy potrzebnego do określenia długości ich okresu wypowiedzenia zaliczamy wszystkie umowy o pracę, dowolnego rodzaju, zawarte kiedykolwiek z danym pracodawcą (również te zawarte przed 22.02.2016 r.). 

Wyjątkowa regulacja w tym zakresie została przewidziana w stosunku do umów o pracę na czas określony, które zostały zawarte przed dniem 22.02.2016 r. i obowiązywały w tej dacie. Otóż, przy ustalaniu długości ich okresu wypowiedzenia nie uwzględnia się zakładowego stażu pracy przypadającego przed dniem 22.02.2016 r. (zob. art. 16 noweli). A ponadto, w stosunku do tych umów zachowany został warunek posiadania klauzuli wypowiedzenia, jako przesłanki rozwiązania w tym trybie umowy o pracę (zob. art. 14 ust. 3 noweli).

Począwszy od 22.08.2016 r., w związku z upływem 6-miesięcznego okresu zatrudnienia liczonego od 22.02.2016 r., w stosunku do tych umów o pracę stosujemy 1-miesięczny okres wypowiedzenia. Fakt, iż posiadają one w swej treści wpisaną klauzulę przewidującą możliwość ich rozwiązania za 2-tygodniowym wypowiedzeniem nie ma w tym zakresie żadnego znaczenia.    

Zasadniczo nie ma potrzeby dokonywania korekty treści tychże umów w drodze porozumienia zmieniającego czy wypowiedzenia zmieniającego, gdyż na mocy art. 18 KP omawiana klauzula będzie uważana za nienapisaną.

Zgodnie z art. 18 KP, postanowienia umów o pracę nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy (tu: art. 36 KP). Postanowienia umów o pracę mniej korzystne dla pracownika niż przepisy prawa pracy są nieważne, a zamiast nich stosuje się odpowiednie przepisy prawa pracy.

Mając na uwadze powyższe, długość okresów wypowiedzenia umów o pracę, o których mowa w zapytaniu będzie ustalana na podstawie art. 36 KP, a nie na podstawie klauzuli zawartej w ich treści.