Jeżeli wolą pracodawcy jest sporządzenie umowy o pracę na przykład w języku angielskim, to może to uczynić, ale poza wersją anglojęzyczną umowy powinien przygotować wersję umowy o pracę sporządzoną w języku polskim. Jak wynika bowiem z art. 8 ust. 1a ustawy o języku polskim, umowa o pracę może być jednocześnie sporządzona w wersji lub wersjach obcojęzycznych. Podstawą ich wykładni jest jednak w takim przypadku wersja w języku polskim, jeżeli osoba świadcząca pracę jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto ustawa o języku polskim w art. 8 ust. 1b podkreśla, że umowa o pracę, jak każdy inny dokument wynikający z zakresu prawa pracy, może być sporządzona w języku obcym na wniosek osoby świadczącej pracę, władającej tym językiem, niebędącej obywatelem polskim, po uprzednim pouczeniu takiej osoby o prawie do sporządzenia umowy w języku polskim.

Jeżeli pracodawca chce zatem zatrudnić na terenie Rzeczypospolitej Polskiej pracownika nie będącego obywatelem polskim, powinien sporządzić umowę o pracę w języku polskim, co nie stoi na przeszkodzie w przygotowaniu jej również w innym języku lub też kilku językach. Wyjątkowo, na wniosek osoby, która ma być zatrudniona, pracodawca może sporządzić umowę w języku obcym, po uprzednim poinformowaniu takiej osoby, że istnieje możliwość podpisania umowy w języku polskim. Dla celów dowodowych dobrze jest odnotować na piśmie fakt przekazania informacji pracownikowi o możliwości sporządzenia umowy w języku polskim, mimo iż ustawa o języku polskim nie zastrzega formy pisemnej dla przekazania takiej informacji.