Aktualne brzmienie art. 229 §1² pkt 2 kodeksu pracy stanowi, że wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają m.in. osoby przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli posiadają aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie i pracodawca ten stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy, z wyłączeniem osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych. Dodany do kodeksu pracy art. 229 § 1³ stanowi natomiast, że pracodawca żąda od osoby, o której mowa powyżej, oraz osoby przyjmowanej do pracy, która pozostaje jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą, aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku oraz skierowania na badania będące podstawą wydania tego orzeczenia.

Uzupełniony § 7 enumeratywnie wylicza, iż pracodawca przechowuje:

• orzeczenia wydane na podstawie badań lekarskich: wstępnych, okresowych i kontrolnych oraz okresowych badań lekarskich wykonanych po zaprzestaniu przez pracownika pracy w kontakcie z substancjami i czynnikami rakotwórczymi i pyłami zwłókniającymi, a także po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami,
• orzeczenia i skierowania uzyskane od osoby przyjmowanej do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy oraz osoby przyjmowanej do pracy, pozostającej jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą,
• skierowania na wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie, wydane przez pracodawcę.